ن
ندا از آسمان آمد که برخیز
گلی برچین و بر رویی بیاویز
ا
از آن ماهی که رخشان بر سپهر است
ببَر نوری و با شب در هم آویز
د
دهان از نام تو سرشار وِرد است
رُخَت بس مهربان و حیرت انگیز
ر
روا باشد دعا بر دودمانت
بمانی چون بهار، حتی به پاییز
محمد رزاقی (تابان)