اگر كنارم بودي

تمام وجودم را براي خواب آرامت

به كار مي گرفتم

بر بالينت مي نشستم

سرت بر زانو

دستم بر پيشاني

و چشم بر نگاهت مي دوختم

تا در امنيت حضور من به خواب روند

آه،

كاش بودي

كاش بودم

اما غصه اي نيست

من به خيالت نيز راضي ام

آن را دريغ مكن.

محمد رزاقی (تابان)

+ نوشته شده در  ساعت   توسط   |