از خاطرات جناب مصطفی دیبایی:

در این فرصت به یکی دیگر از جنبه های علمی و ادبی ایشان (مرحوم تقی رزاقی) که زبانزد خاص و عام و در بین اهل ادب و شعر معروف و مشهور بوده اشاره می‌کنیم و یاد وخاطره ایشان را زنده و گرامی می‌داریم و آن هنر بدیهه سرایی است که ادبا و شعرا از این بابت ایشان را به عنوان شاعری بدیهه سرا یاد کرده اند.

روزی یک روستایی برای گرفتن رونوشت شناسنامه به ثبت احوال مراجعه داشته و هر روز کار مند ثبت احوال که شخصی بنام آقای "ارمی" بوده او را به امروز و فردا حواله می‌داده است. ایشان که اتفاقا در اداره ثبت حضور داشته و ناظر بر ماجرا بوده، از آنجا که بالاخره متقاضی با دادن مبلغی پول مشکلش حل میشود، این بیت را در لحظه سروده و روی یادداشتی به وی داده است:

به تقاضا ضمیمه کن دِرَمی

پس عطا کن به حضرت ارمی

تقی رزاقی (1296-1371 خورشیدی)